Má bhí neart beannachtaí sa nGaeilge riamh chuirtí neart mallachtaí i gcónaí freisin. Leaganacha eile ar an mallacht thuas ba ea tubaiste an pharóiste ort, tuilleadh tubaiste chugat, tubaiste an tí leat, tubaiste na bliana leat.
I gContae an Chláir nuair a bhítí ag cur capaill nó bó nó ag fáil réidh le rud eicínt a briseadh ‘tubaiste na bliana ort’ a deiridís. Seo bealaí eile fós a dtagadh an focal tubaiste sa gcaint:
Tá an tubaiste anuas orthu.
Buille na tubaiste.
I bhfad uainn an tubaiste.
Is cuma liom sa tubaiste.
Tubaiste ar mhuin tubaiste.
Ag triall chun na tubaiste.
Bhí sé ag tuar tubaiste dó féin.
Bhuailfeadh an tubaiste le duine i lár an bhóthair: go mbíonn an t-olc i ngach uile áit.
D’fhág sé sa tubaiste é: níor bhac sé leis níos mó, ba chuma leis céard a d’éireodh dó.
Nach mór an tubaiste a bhí orm an lá ar phós mé thú a dúirt fear lena bhean chéile. Níor chuala mé fós cén freagra a thug sí air.
Fág freagra ar 'NACH GRÁNNA É? Tubaiste na muc is na muintire leat'