NACH DEAS É? Is mairg a mholfadh le heagla go gcáinfeadh…

Dúirt an Duinníneach ina fhoclóir gur faitíos an focal atá ag na Connachtaigh agus eagla ag na Muimhnigh.

D’fhéadfadh faitíos do bhuailte a bheith ort nó faitíos nach dtiocfadh duine a gheall go dtiocfadh. Tharlódh sé go mbeadh faitíos do bháis ort.

Tá faitíos orm duit a déarfá le duine a gceapfá go raibh sé i gcontúirt, a mbeadh imní ort nach n-éireodh leis rud eicínt a dhéanamh nó a mbeadh dul amú air.

B’fhéidir aríst gur duine tú nach mbíonn fuacht ná faitíos air.

Déanfaidh mé é ar eagla na heagla a déarfá nuair a bheifeá ag iarraidh a bheith cinnte faoi rud.

Seo leaganacha eile a bhfuil na focla eagla nó faitíos iontu:

Bhí sí sioctha leis an eagla—ní raibh sí in ann corraí le faitíos.

Bhí eagla uirthi gur drochscéala a bheadh ann nuair a chonaic sí é—bhí a croí ina béal nuair a chonaic sí é.

Bíonn eagla orthu dul amach san oíche.

Faitíos is cúis leis an madra a bheith trodach.

Eagla an domhain a chur ar dhuine, eagla a chroí a chur ar dhuine.

Níl iasc sa bhfarraige is mó a bhfuil faitíos ag na soithí roimhe ná an bairneach—de bhrí gur ar na carraigeacha a chothaíonn sé.

Is minic a chuir gunna folamh faitíos ar bheirt – bíonn faitíos roimh ghunna i gcónaí.

Bíodh faitíos ort agus ní baol duit—ní ghabhfaidh cladhaire i gcontúirt.

Is furasta faitíos a chur ar chladhaire.

Bíonn faitíos ar an leanbh dóite roimh an tine.

An té a bhuailtear sa gceann bíonn faitíos air.

Is maith an grá é an faitíos.

Ar eagla na heaspa is maith a bheith coimeádach.

Is mairg a mholfadh le heagla go gcáinfeadh—ná mol duine ar bith ar fhaitíos go mbeadh ort é a cháineadh.