Nach deas é? Is cadhan bocht scaite mé, chailleas mo chúl báire

Mír rialta ó scríbhneoirí éagsúla faoi nathanna cainte a thugann léargas ar shaibhreas, ar shaíocht agus ar aclaíocht na teanga

Nach deas é? Is cadhan bocht scaite mé, chailleas mo chúl báire

Is cadhan bocht scaite mé, chailleas mo chúl báire. Sin é a dúirt Toirbhealach Ó Cearbhalláin nuair a shíl sé go raibh a chara Cathaoir Mac Cába caillte curtha. Blianta fada ina dhiaidh dúirt Bríd Ní Mháille as an Trá Bháin, agus í ag caoineadh a cuid deartháireacha a bádh, go raibh sí ‘fágtha ina cadhain aonraic gan feithide an bhéil bheo’.

Maidir leis an bhfocal ‘feithide’, d’fhéadfadh sé gur duine a beadh i gceist ach d’fhéadfadh sé freisin gur beithíoch a bheadh ann. Sa leabhar ‘Beatha Aodha Uí Néill’, tá cuntas ar ionsaí a rinneadh ar Oileán Thoraí. ‘Níor fhág siad feithide ceithre gcos ar an oileán gan tabhairt leo,’ a dúradh.

Bhí leagan cainte i Mionlach faoi na cadhain. ‘Is minic a dúradh i dtaobh Chonamara nuair a d’fheicfeá na cnoic is na sléibhte geal le sneachta uait siar nach mairfeadh na cadhain ann,’ a deiridís.

Bhí leagan eile freisin acu –  ‘chuirfeadh an tine a bhí ar an teallach ann fuacht ar na cadhain’.

Fág freagra ar 'Nach deas é? Is cadhan bocht scaite mé, chailleas mo chúl báire'