Dán nua – ‘Míorúilt na mBuilíní’ le Laoighseach Ní Choistealbha

Is é an builín batch a chuireann cumha orm,
an croí bog bán
agus an crústa crua dorcha
a bhíonn righin faoin déad…
im bog, crisps, turcaí na Nollag,
cáis ó shiopa Iceland…
canbhás do ghoile, a chroí!
agus nuair a roinntear an canda
ina dhá leath,
déantar cuid na bProtastúnach
(an crústa díreach íochtarach)
agus cuid na gCaitliceach
(an crústa cruinn uachtarach)
de réir bhéaloideas an tí.

Is nuair a phillim aduaidh
go tír na mbuilíní slisnithe
nach bhfuil seasamh an fhóid iontu
in aghaidh na coganta,
bíonn builín batch nó dhó
ar iompar agam i m’ucht
mar a bheadh leanaí
i mbindealán glas ASDA.

D’oscail mé an reoiteoir inniu
chun builín taiscthe
ón chuairt dheireanach ó thuaidh
a dhíreo
agus chuimhnigh mé, gan choinne,
ar an tsiopa báicéara
a leagadh go talamh i nGaza.

Chuimhnigh mé ansin,
agus mé i mbun an cnap sioctha
a thochailt amach
as tranglam Magnums, Donegal Catch,
málaí piseanna, Viennetta, agus spring rolls,

gur scriosadh naoi n-oigheann sa bhuamáil
ach gur thochail an báicéir
oigheann amháin amach as an smionagar
a bhí i riocht oibre,
agus gur chrom sé láithreach ar a cheird:
an ṭābūn, arán leathan an lae
chomh cruinn le roth,
a bhfuil loigíní ar a bharr,
a itear le labneh, hummus, ola, za’atar,
te úr as an oigheann inste scéil amach…

Fuairnimh i mo mhéara,
bhí cnap an bhuilín trom i mo ghlac,
agus sheas mé i mo staic
os comhair an cornucopia fuar ildaite
gur thosaigh an t-aláram ag uallfairt
ag cur ina luí orm, in ainm Dé,
go raibh teocht an reoiteora ag ardú,
an doras fágtha ar leathadh agam,
is go millfí an bia ar fad a bhí istigh.

Cuirfidh Barzaz an dán seo i gcló sa chnuasach Mainistir na Feola a fhoilseofar sa bhfómhar.