‘Aoibhinn beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse an scoláire.’ ‘Ní féidir ceann críonna a chur ar cholainn óg.’ ‘Mol an óige agus tiocfaidh sí.’ beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse aon duine a beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse ach go bhfuil an Ghaeilge beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse le seanfhocail agus nathanna cainte faoin óige. Cuid acu beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse agus cuid acu beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse. An t-aon rud atá fíor ná go raibh gach duine óg uair amháin agus gur cuid den saol é daoine a bheith ag beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse faoin dream óg atá ag teacht aníos ina ndiaidh. In aon beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse faoi leith, áfach, is iad na daoine óga amháin a thuigeann na beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse agus beathabreaccáinteachdúshláinféidearthachtaígearánmoltachNí fhéadfadhshéanadhtréimhse atá sa saol dóibh.