Cuirfidh mise claí páipéir air, a dúirt fear a raibh beithígh na gcomharsan ag dul i mísc, i mbradaíl agus ag déanamh foghla air. Dá mbeadh claí teorann níos fearr ar do gharraí ba mhór an cuidiú é, a dúirt cara leis.
Cuirfidh mise claí páipéir air, a dúirt mo dhuine.
Is éard a bhí i gceist aige leis sin go dtabharfadh sé a chomharsa chun cúirte agus go bhfaigheadh sé ordú dlí na beithígh a choinneáil as.
Deirtear gur claí teorann an chomharsa is fearr a bhí ag aon duine ariamh. Deirtear freisin nach fiú fál a chur ar an ngort tar éis na foghla.
Níl aon mhaith ach an oiread a bheith ag cur claí timpeall goirt leis an gcuach a choinneáil istigh.
Seo roinnt leaganacha eile faoin gclaí:
Ná léim thar an gclaí gan breathnú thar a bharr.
Ní dochar a bheith ag éisteacht le claí ag titim ach tú a bheith tamall uaidh.
Is maith an t-iománaí an té atá ar an gclaí.
Bíonn cluas ar an gcoill is bíonn dhá thaobh ar an gclaí.
Níl aon ghar ag dréim leis an gclaí atá ard.
Mar a dúradh san amhrán:
Is fear gan chiall a rachadh ag dréim leis an gclaí atá ard,
‘S claí íseal lena thaobh ar a leagfadh sé a lámh.
Guí falsóra:
Gaoth aniar is grian ó dheas,
Claí ard is cead sínte lena ais.
Cuirfidh mise claí páipéir air… Nach deas é?
Fág freagra ar 'NACH DEAS É? Cuirfidh mise claí páipéir air…'