Beidh coinnle geala i ngach fuinneog lasta agus tine mhóna ar theallach adhanta, a dúirt Máirtín Ó Direáin agus é ag cur síos ar an Nollaig in Árainn. Is deas an pictiúr Nollag é, cé gur coinnle leictreacha is coitianta anois agus gur gearr a bheas aon tine mhóna ceadaithe.
Is iomaí cineál coinnle ann: coinneal chéarach, coinneal, gheire, coinneal feaga, coinneal ghiúise.
Seo leaganacha cainte atá bunaithe ar an gcoinneal:
Bhí coinneal ina shúil—bhí cuthach feirge air.
Clann na coinnle báite — dream a cuireadh faoi choinnealbhá.
Coinneal faoi dhabhaich—nuair a choinníonn tú i bhfolach do chuid ábaltachta agus do dhea-thréithe. Tá tagairt dhó sin ag Matha sa mBíobla: ‘Ní lastar coinneal chun é a chur faoi bhéal na peice, ach in airde ar an gcrann solais mar a dtugann sé solas dá mbíonn sa teach.’
An choinneal airneáin a chaitheamh—a bheith ag obair deireanach san oíche.
Ó loisc tú an choinneal loisc an t-orlach – ó chuaigh tú chomh fada seo críochnaigh é.
Bhí a choinneal caite – bhí a ré ar an saol thuas.
Ní choinneodh sé coinneal dhó—ní raibh aon ghair aige air.
Ní raibh sé riamh gan an choinneal nó a hábhar—bhí rud i gcónaí aige.
Mo choinneal chéarach thú —ráiteas molta do dhamhsóir nó d’amhránaí maith.
Tá bláth ann ar a dtugtar coinneal Mhuire. Thugtaí é sin freisin ar éadach dearg a cheanglaítí ar eireaball na bó tar éis di lao a bhreith. Pisreog a bhí ann.
Tá bláthanna eile ann ar a dtugtar coinnle corra.
Bhítí ag trácht ar choinneal adhanta sa litríocht – laoch misniúil.
Coinneal bhraonáin a thugtaí scaití ar bhiorgadán, birín seaca, réadóg.
Coinnle geala i ngach fuinneog lasta… Nach deas é?
Fág freagra ar 'NACH DEAS É?: Coinnle geala i ngach fuinneog lasta…'